Health

सर्दी टाळण्याचे उपाय- 

काही लोकांना रात्री झोपण्यापूर्वी पाणी पिण्याची सवय असते, हे टाळल्यास सर्दी टाळता येऊ शकते. तसेच झाडतांना उडणारी धुळ नाकात गेल्यास किंवा थेट पंख्याखाली उभे राहिल्यास काही लोकांना शिंका येण्यास सुरूवात होते. त्यामुळे त्यांनी घर झाडतांना काही काळ बाहेर जावे किंवा स्वत: झाडायचे असल्यास नाकाला मास्क लावावा, थेट पंख्याखाली न बसता बाजूला बसावे. सतत कुलर किंवा एसीचे गार वारे शरीरावर घेणे, फ्रिजचे पदार्थ , दह्याचे सतत सेवन, दिवसा झोपणे, वाहनांचे-धुपेचे-अगरबत्तीचे धूर नाकात जाणे, फ्रूट सॅलड, आंबवलेले पदार्थ, ब्रेड, लोणचे आदी बाबी या सर्दी होण्यास मदत करतात, म्हणून या टाळल्या तर वांरवार होणारी सर्दी टाळता येऊ शकते.  

उपचार-

 वारंवार होणारी सर्दी टाळण्यासाठी कारल्याची चटणी, बडीशेप, शेवगा, आले, लसूण, पुदिना, उडीद, आवळा इ. बाबी आहारात नित्य असाव्यात. ओल्या हळदीचा रस घ्यावा, तुळशीची पाने खावी, कपाळाला वेखंड-सुंठ लेप लावावा. तेल लावून गरम पाण्याने आंघोळ करावी, पिण्यासाठी गरम पाणी वापरावे. सर्दीवर नागगुटी किंवा त्रिभुवनकिर्ती या औषधांच्या २-२ गोळ्या दिवसातून तीन वेळा याप्रमाणे ३ दिवस घेतल्याने लाभ होतो. जलनेती, नस्यसारख्या उपायांनी सुद्धा सर्दीत उत्तम प्रकारे लाभ होतो.

• गोगलगायीच्या विषापासून वेदनाशमक

समुद्रामध्ये आढळणार्‍या कोन स्नेल ही गोगलगाय अतिशय धुर्तपणे शिकार करत असते. सुरूवातीला ती चिखलामध्ये लपून भक्ष्याची वाट पहाते. आपल्या शरीरावरील काटा हलवून भक्ष्याला किंवा माशांना आकर्षित करते. कुतुहलामुळे मासा जवळ आल्यास तो काटा वेगाने भक्ष्यावर मारला जातो. त्यात असलेल्या विषामुळे भक्ष्याला हालचाल करता येत नाही, अशा या गोगलगायीच्या विषापासून जर्मनीतील बोन्न विद्यापीठातील संशोधकांनी मानवाला उपयुक्त असे वेदनाशमक विकसित केले आहे. या वेदनाशमकचा शरीरावर कुठलाही साईड इफेक्ट होत नाही, कारण ते शरीरामध्ये लवकर विघटीत होते. कर्करोगासारख्या अत्यंत वेदनामय आजारामध्ये वेदनाशमकांवरील अवलंबित्व वाढण्याचा धोका असतो, तो गोगलगायीपासून निर्मीत वेदनाशमकामुळे राहणार नसल्याचे संशोधकांचे मत आहे.  कोन स्नेलच्या कोनोटॉक्सीन या नावाने ओळखले जाणार्‍या विषामध्ये मेंदूकडे पोचणार्‍या नसातील सिग्नलवर परीणाम करण्याची क्षमता असल्याचे संशोधकांना आढळले आहे. अत्यंत कमी प्रमाणात आणि अतिशय नियंत्रित स्वरूपात वापरून या विषाचा उपयोग योग्य त्या नसांसाठी करता येतो. त्यातून वेदना पोचवणार्‍या नसांवर त्याचा उपयोग करणे शक्य आहे. या विषामधील पेपटाईड आणि  अमिनोआम्ले यांच्या स्थिती लक्षात घेउन त्यापासून योग्य त्या प्रमाणात वेदनाशमक विकसित करण्याचे जर्मनीतील संशोधकांचे प्रयत्न सुरू आहेत.  

सुदैवाने भारतात गोवराविरूद्ध परिणामकारक प्रतिबंधक लस उपलब्ध आहेत. गोवरच्या लसींमुळे आता गोवरच्या साथी येणे कमी झाल्या आहेत. गोवरची लस शासकीय आरोग्यसेवेतून मोफत मिळते. एम.एम.आर. नावाच्या या लसीत गोवर, जर्मन गोवर आणि गालगुंड या तीन आजारांविरूद्ध लस एकत्र मिळते. गोवरप्रतिबंधक लस वापरून गोवर टाळणे हाच उत्तम उपाय या आजारावर आहे. कारण गोवरावर नेमके उपचार उपलब्ध नाहीत. रूग्णास आराम वाटावा आणि इतर जीवाणूंचा संसर्ग होऊ नये म्हणून प्रतिजैविके देण्यात येतात.

   खरंतर सामान्य निरोगी सशक्त मुलास गोवर झाल्यास फार चिंता करण्याचे कारण नसते. परंतु हाच आजार अशक्त आणि कुपोषित मुलांमध्ये जीवघेणा ठरू शकतो. अशा मुलांमध्ये गावेरांनंतर न्यूमोनिया, कानामध्ये पाणी होणे, डोळ्यामध्ये संसर्ग, छातीत कफ, अतिसार, दबलेला क्षयरोग तसेच मेंदूज्वर असे आजार होऊ शकतात.  गरोदर महिलांना संसर्ग झाल्यास गर्भपात, दिवस भरण्यासाधी प्रसूती किंवा कमी वजनाचे मूल होणे असे प्रकार घडतात. 

   जगभरात जितके गोवरमुळे मृत्यू झालेत, त्यापैकी ४७ टक्के भारतात आणि ३६ टक्के आफ्रिकी देशांमध्ये झाल्याचे लॅन्सेट या आरोग्यविषयक नियतकालिकात प्रसिद्ध झाले आहे. असा साधारण समजला जाणारा हा आजार आता पुन्हा डोके वर काढू लागला आहे. कुपोषण, गरीबी, खाण्या-पिण्याबाबतचे अज्ञान आणि लसीकरणाबाबर उदासिनता या सर्व बाबी गोवरच्या मृत्यूंसाठी कारणीभूत आहेत. हा आजार पुन्हा मोठ्या स्वरूपात, लसीकरणाला सुद्धा प्रतिकारक बनण्याच्या अगोदर कूपोषण थांबविणे आणि लसीकरणाचा कार्यक्रम प्रभावीपणे राबविणे, हेच ठोस उपाय समोर येत आहेत.

पूर्वी त्चवेवरील सुरकुत्या या म्हातारवयातच दिसायला सुरूवात व्हायची, वाढत्या वयामुळे त्वचेवर अशा प्रकारे सुरकुत्या येणारच, त्यामुळे ही बाब या वयात फार गंभीर समजली जात नाही. परंतु आता या सुरकुत्यांच्या समस्येमुळे तरूण मुले-मुलीच तरूण दिसण्यासाठी प्रयत्न करतांनाचा विरोधाभास बघायला मिळत आहे.

   स्पर्धेचे युग असल्यामुळे कुणाकडेही स्वत:कडे लक्ष द्यायला वेळ नसतो. त्यामुळे वेळी-अवेळी भोजन, व्यायामाचा अभाव आणि वाढता ताण-तणाव ही सध्याच्या तरूणपिढीची ओळख झालेली आहे. नकारात्मक दृष्टीकोन ठेवून जगण्याच्या वृत्ती म्हणजे सुरकुत्यांना आमंत्रण देण्यासारखेच ठरत आहे. अन्नातील वाढती भेसळ, रासायनिक खते आणि किटकनाशकांचे अंश, हायब्रिड आणि जीएम तंत्रज्ञानाने विकसित केलेले अन्न हे तर त्वचेवरील सुरकुत्यांसाठी ङ्गारच महत्त्वाचे कारण समजले जात आहे. तसेच आनुवांशिकता आणि प्रदुषित वातावरण हे सुद्धा त्वचेवरील सुरकुत्यांवर परिणाम करतात. याशिवाय समतोल आहार न घेणे ही एक समस्याही अनेक वर्षांपासून दुर्लक्षित केली जात आहे. भोजन हे केवळ पोट भरण्यासाठी नसून शरीराला सर्वप्रकारची अन्नद्रव्ये पुरविण्यासाठी आहे, ही वस्तुस्थिती तरूणांना अजुनही समजलेली नाही. कॉर्पोरेट आणि मोठ्या कंपन्यांमधील अनेक तरूण -तरूणी फास्टफूड आणि कॅन्टीनचे अन्न खाण्यात मोठाईकी समजतात आणि तरूण दिसणाऱ्यावर मग नंतर पार्लरमध्ये हजारो रूपये खर्च करतात. त्यातून काही साध्य होत नाही. पावडर आणि क्रीम चेहऱ्यावर कितीही लावली तरी सुरकुत्यांचे जाळे फार काळ लपविले जाऊ शकत नाही. म्हणून अशा तरूण-तरूणपींनी सुरूकुत्यांमागील कारणे शोधून त्यावर योग्य असे उपचार सुरू करायला हवेत.